Dunya Kupasi Hatiralari 23 Kisilik Takim Kadrosu - Bekler

Bundan 15-20 sene evvel, belki dunya futbolu icin coktan yerlesmis temalardi ama iste Turk futbolu icin epey yeniydi: Hucumcu bekler. Fatih Terim'ten kisilik olarak ne denli hazzetmesem de onun Turk futbolu icin yaptiklari ve yapmaya calistiklarinin degerinin her daim altinin cizilmesi gerektigine inanirim. Turkiye, bu hucumcu bekler anlayisini esasinda biraz da Fatih Terim'le kazanmistir. Onun israrla soyleyip durdugu "'3-5-2'yi tersten oynayan bir takim hayal ediyorum" lafi gunun birinde gercege de donusmustur Galatasaray'daki ilk memuriyetinin son yillarinda. Neyse, mevzuu bu degil tabii ki. Ama kadro seciminin ardindaki mantigi ve feyz alinan futbol anlayisini serdetmek babinda iki satir ekleyeyim dedim. Sonra "efendim asli sag acik, hatta sag forvet olan Mehdi Mahdavikia'nin bekte ne isi var?" denmesin.

1) Cafu (1970): 94 Dunya Kupasi'nda finale kadar sadece 30 dakika oynayip yerini Jorginho'ya kaptirmasina ragmen, final macinin ilk yarisinda Jorginho'nun sakatlanmasiyla kupayi sahada kazananlarin arasinda olma serefine eristi. 98'de bu kez yeri saglamdi. Ve muteakip 2 dunya kupasinda da Brezilya'nin hem yeri en garanti olan hem de bu olcude kendisinden beklenen performansi fazlasiyla yerine getiren futbolcusu oldu gozumde. 2 kupa, 1 final, 1 ceyrek final, hay masaallah. Daha bizim katildigimiz 4 tane dunya kupasi bile yok!

2) Mehdi Mahdavikia (1997): Ayni saatte oynanan maclar disinda istisnasiz tumunu izleyip, turuncu kapakli buyuk boy defterde ayrintilariyla notlarini tuttugum - maalesef oda toplayan anne teroru sonrasi bu defter Ankara Mamak coplugunun tepelerinin yolunu tuttu - Fransa 98'in en heyecan verici anlarindan biriydi Mahdavikia'nin ABD'ye son dakikalarda atip da galibiyeti percinledigi gol. Tum mac boyu zaten ABD'nin sol kanadini paramparca etmis, ne var ki golu bir kontratakta, dagilan ABD savunmasinin sagindan atmisti. Son macta cirkin Almanlara karsi biraz daha direnc gosterebilseydiler 2. turu da gorurlerdi ya, kisfmet degilmis.

3) Robert Jarni (1968): Mahdavikia'nin bitiremedigi hesabi Almanlara ceyrek finalde kesen futbolcuydu Jarni. Ergun Penbe'nin Hirvat ikizi gibi bir seydi zaten. Duzenli hucuma cikar, sogukkanliligini muntazaman muhafaza eder, pas trafigine muthis katki saglar, bindirmelerinden birinde acigi yakaladi mi yerden sert fuzelerdi. Hirvatlarin 3.lugunde Suker ile beraber kilit oyunculardan biriydi. Evet, Roberto Carlos ya da Bixente Lizarazu belki boylesi bir altin kadroya girmeyi daha cok hak eden isimler; ama gonul gozuyle bakildiginda 3 numara Jarni'nindir.

4) Fabio Grosso (1977): Dunya Kupalari'nin mahsulu futbolcular vardir; oncesi mechul sonrasi sonuktur; ama iste o sihirli bir ay vardir ya, iste ne olduysa orada olur. Grosso dunyakupasitopculari familyasigillerden bir ademoglu; ustelik gonullerin yeni sultani Lucas Neill'i aldatarak ve guzelim Avustralya'nin saf disi kalmasina neden olacak sekilde penalti kazandirarak hanesinde cok buyuk bir eksi de var. Amma velakin sirf yari finalde Almanya'ya attigi golden sonra yaptigi "Tardelli gol sevinci" icin dahi listeye girmeyi kesinlikle hak ediyor.